Gwiazda Poranna to ta, która zapowiada wschód Słońca. Jest również najjaśniejszą z gwiazd. Dodaje otuchy tym, którzy czuwają całą noc. To symbol zwycięstwa światła nad ciemnością.
Maryja jest gwiazdą, która nas prowadzi i daje nam nadzieję. Dlatego wybrałyśmy Gwiazdę Poranną na imię dla naszej wspólnoty. Symbol ten jest głęboko zakorzeniony w tradycji Kościoła. Maryja zawsze była nazywana "gwiazdą"; litania loretańska przywołuje Ją jako Gwiazdę Zaranną, dawna antyfona łacińska - jako Gwiazdę Morza.
Nasza wspólnota pragnie żyć macierzyństwem Maryi i dzięki temu być zakorzeniona w sercu Kościoła, w bliskości wszystkich świętych, którzy są także gwiazdami w niebie.
Nasze życie jest zakorzenione w tradycji monastycznej. Każdy dzień wypełniony jest odmawianiem Liturgii Godzin, adoracją eucharystyczną, pracą oraz studium biblijnym, filozoficznym i teologicznym.
To proste i autentyczne życie respektuje wymiary osoby ludzkiej (pracę, przyjaźń, wolność, odpowiedzialność, dialog, wzajemnie posłuch, zaufanie) i sprzyja ich rozwojowi. Aby w pełni rozwinąć te wymiary, potrzebna jest zatem integralna formacja osoby ludzkiej.
Przy jednoczesnym zachowaniu klauzury, otwieramy nasze życie modlitwy i dzielimy się naszą formacją z tymi, którzy przybywają do nas, aby pogłębić swoją wiarę. Czasami prowadzimy też modlitwy poza naszymi klasztorami.
Jesteśmy powołane, by trwać na modlitwie przy Eucharystii. Codziennie mamy dwie godziny adoracji przed Najświętszym Sakramentem. Najważniejszym punktem naszego dnia jest uczestnictwo w Eucharystii, przedłużone czasem dziękczynienia. Ważnym aspektem naszego życia jest również praca: jest ona istotna dla równowagi osoby ludzkiej i pozwala nam na codzienne utrzymanie się.
Cechą naszego życia kontemplacyjnego jest również misyjność. Polega ona przede wszystkim na modlitwie. Jesteśmy obecne, widzialne i dostępne wszędzie, gdzie powstają nasze domy. Duch Święty posyła nas, byśmy żyły nowym przykazaniem miłości i świadczyły o nim na wszystkich kontynentach.
